«Το οδοιπορικό στην Πράγα όπως το έζησα…»

Γεμάτα από όμορφες αναμνήσεις και έντονα συναισθήματα επέστρεψαν από την Πράγα τα μέλη της αποστολής του Λαογραφικού Συλλόγου Νέου Ρυσίου «Η Αρετσού».

Η Μαρία Χρόντσιου φέρνει στη μνήμη της για λογαριασμό του «Θέρμης Νέα» αυτό το οδοιπορικό, μερικές ώρες μετά την επιστροφή της αποστολής στο Νέο Ρύσιο.

«Τετάρτη 9:30 το πρωί τα μέλη και οι συνοδοί του πολιτιστικού συλλόγου Νέου Ρυσίου «Η Αρετσού» αναχωρήσαμε για την Πράγα της Τσέχικης Δημοκρατίας οδικώς με σκοπό να συμμετάσχουμε στο V Art Festival, όπου συνολικά συμμετείχαν 29 σύλλογοι από 10 χώρες. Το ταξίδι ήδη ξεκίνησε με χαμόγελα τα οποία «πνίγονταν», όμως, ανά τακτά διαστήματα καθώς ταπεράκια με ένα σωρό λιχουδιές και ροφήματα πηγαινοέρχονταν από τις «παστρικές» αρετσιανές νοικοκυρές και όχι μόνο.

Στη γαλαρία δεν υπήρχε περίπτωση να ησυχάσεις μιας και η νεολαία ζητωκραύγαζε όταν νικούσε η έκαστη ομάδα κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών «πες βρες», «Ταμπού» και «Παντομίμα». Μόνο ο Αλέκος, ο δάσκαλος των παραδοσιακών χωρών - ένας Θεός ξέρει πώς - κατάφερνε να κλείσει τα μάτια του και να κοιμηθεί. Με στάσεις στα σύνορα και σε διάφορα καφέ-εστιατόρια το ελληνικό γκρουπ διέσχισε την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη Σερβία, την Ουγγαρία και την Σλοβακία και έφτασε στον προορισμό της το επόμενο πρωί. Με την πρώτη ματιά της Πράγας η κούραση εξαφανίστηκε και τη θέση της πήρε το ενδιαφέρον για την εξερεύνηση της πόλης έως ότου τακτοποιηθούμε στο ξενοδοχείο.

Την επόμενη ημέρα (Παρασκευή) το πρωί η ξεναγός μας γύρισε στην πόλη της Πράγας ταξιδεύοντάς μας σε παραμυθένιες εποχές με αυτοκράτορες, πριγκίπισσες και ιππότες. Η Πράγα αποτελεί ένα συνονθύλευμα πολλών καλλιτεχνικών κινημάτων· από Γοτθικό, Αναγεννησιακό, Μπαρόκ, Ροκοκό μέχρι και μοντέρνο στυλ. Έξω από ένα τέτοιο μεγαλοπρεπή κτίριο, στο Εθνικό Θέατρο της Πράγας, στις 3 το απόγευμα εμφανίστηκαν με καμάρι οι δικές μας πριγκίπισσες συνοδευόμενες από τους πρίγκιπές τους παρουσιάζοντας στον κόσμο τους χορούς της Μακεδονίας. Το ίδιο έγινε και την επόμενη ημέρα έξω από το Rudolfinum, όπου εκεί χορέψανε χορούς της Μικράς Ασίας. Η ελληνική μουσική και ο ήχος από τα παλαμάκια διαχέονταν σε όλο το οικοδομικό τετράγωνο με τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους χορευτές και τουρίστες να συμμετέχουν στον ρυθμό της μικρασιατικής μουσικής. Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο. Η ελληνική σημαία κυμάτιζε στον τσέχικο ουρανό και τα πρόσωπα των χορευτών έλαμπαν από υπερηφάνεια και καμάρι.

Η χορευτική αποστολή ολοκληρώθηκε εκείνο το απόγευμα κι έτσι όλοι για τον κόπο τους δικαιούνταν μια κρουαζιέρα στα νερά του ποταμού Vltava αγναντεύοντας τα υπέρλαμπρα παλάτια και ανάκτορα, πίνοντας, συνάμα, ένα ποτηράκι κρασί για χαλάρωση.

Τη Δευτέρα τα ξημερώματα ο Monsieur Le President - όπως αποκαλούσαν τον Πρόεδρο του Συλλόγου, τα νεαρά μέλη – έδωσε το ΟΚ στους οδηγούς να ξεκινήσουν για Βουδαπέστη. Οχτώ ώρες ταξίδι με το ίδιο σκηνικό (πίτες της Ευτέρπης, κέικ της Ανθούλας, γλυκά και αλμυρά της κυρά Σοφίας, της Ελένης, της Φωφώς, της Βιβής, της Σούλας κ.α. να πηγαινοέρχονται) και φτάσαμε στην όμορφη Βουδαπέστη. Εκεί η Έρικα, η ξεναγός, με άπλετο χιούμορ μας ξενάγησε στα κάστρα, στις γέφυρες, στα αρχοντικά μονοπάτια των αριστοκρατών διασχίζοντας τις περίφημες οδούς Ούτσα (Utca)! Βέβαια δεν έλειψαν από την περιήγηση και τα μνημεία που θυμίζουν ακόμη το κομμουνιστικό καθεστώς και τη νίκη του Κόκκινου Στρατού επί των φασιστών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η αυλαία έπεσε κι εκείνο το απόγευμα με ακόμη μια μαγική κρουαζιέρα στον ποταμό Δούναβη με μουσική υπόκρουση Γιόχαν Στράους.

Τη Δευτέρα με όλες αυτές τις υπέροχες αναμνήσεις το ελληνικό γκρουπ ξεκίνησε για την επιστροφή στην πατρίδα. Διασχίσαμε και πάλι τη Σλοβακία, τη Σερβία και τη FYROM και τα ξημερώματα προς Τρίτη φτάσαμε, παραδόξως, με άφθονο κέφι στο Νέο Ρύσιο. Η αιτία του κεφιού? Ο ανεξάντλητος χορός, τα παιχνίδια, τα φαγοπότια, τα τραγούδια και τα γέλια που πήγαζαν από το κοινό αίσθημα της χαράς και της ευδιαθεσίας όλων των συμμετεχόντων της αποστολής αυτής.

Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο Γιώργο Δημητριάδη για την οργάνωση, στους Αλέκο και Γιάννη για την προετοιμασία των χορευτών, στους οδηγούς Σταύρο και Νίκο για την ασφαλή μεταφορά και το τσακίρ κέφι με τη μουσική παρέμβασή τους, στους χορευτές για την επαγγελματικότητά τους να χορεύουν αγέρωχοι με χαμόγελο κάτω από τον καυτό ήλιο «τυλιγμένοι» με τις ζεστές φορεσιές και στους συνοδούς, οι οποίοι συνέβαλαν και αυτοί με το χιούμορ και το χαμόγελό τους στην εκπλήρωση ενός αλησμόνητου ταξιδιού.

Μαρία Χρόντσιου».